Dag 12, 13 & 14 Vancouver

Hallo reisblog-lezers,

Allereerst mijn excuses dat jullie even geen berichten hebben gehad.

Na een regenachtige Inside Passage voeren we Vancouver binnen. Helaas was het donker en nog steeds regenachtig, dus van het binnenvaren onder de Lions Gate Bridge hebben we niets gezien. We gaan nog even ontbijten en om 9.45 uur zouden we van boord mogen. Dus wij wachten geduldig tot ons nummer (29) wordt omgeroepen. En dan om 09.10 uur: ding-dong, iedereen die nu nog aan boord is mag van boord. Mooi, dat gaat dus ook weer heerlijk soepel.

We lopen met alleen onze handbagage naar de uitgang, checken ons voor de laatste keer uit bij de Celebrity Summit en staan dan weer op vaste wal. Hmmmm, Juul zou ons pas tegen 10.30 uur ophalen, dus we doen eerst nog een bakkie in de lobby van het hotel.

Via de app zien we dat Juul bijna in de buurt is, dus we lopen naar de kiss-and-ride. Het regent nog steeds pijpenstelen, maar gelukkig kunnen we nog even droogstaan. Terwijl iemand van ons de andere kant op kijkt om te zien of de auto eraan komt, horen we achter ons: He Bertie! We laden snel – want ja, het giet nog steeds – de koffers in de auto en stappen in. Dan dwars door de binnenstad van Vancouver richting de snelweg. Het is een goede 45 minuten rijden naar Surrey.

In Surrey aangekomen staat de hele familie Heyblom opgesteld in rijen van drie om ons te begroeten. Iedereen is er, inclusief Binky.

De rest van de dag blijft het pijpenstelen regenen, dus zitten we met z'n allen aan de grote tafel en vliegt de tijd voorbij. Ondanks het weer – jawel, het regent nog steeds – wordt er gewoon gebarbecued. Het is supergezellig en terwijl het buiten nog altijd giet, halen wij binnen herinneringen op van vroeger.

Miriam en Bertie slapen in het hotel om de hoek, dus die brengen we later op de avond daar nog even heen. En ja hoor: het regent nog steeds.

De volgende morgen halen we Bertie en Miriam weer op in White Rock en terwijl het nog steeds regent schuiven we aan bij het ontbijt.

Maaaaaaar… het klaart langzaam op! En we hopen nu echt een keer dat de weer-app het bij het juiste eind heeft. Die zegt namelijk dat het straks droog wordt en de zon gaat schijnen. En jawel… het klopt!

We stappen in de auto en rijden naar Crescent Beach, een kleine tien minuten verderop. Daar wandelen we heerlijk in het zonnetje over de boulevard en doen een drankje met een snackje. Het weer is ineens helemaal omgeslagen en het is genieten.

's Avonds eten we weer gezellig met z'n allen aan de grote tafel. Ondertussen worden de koffers gepakt – niet door ons, maar door de familie Heyblom, want die vertrekken zondagmorgen voor een cruise naar Alaska.

Als de koffers eenmaal ingepakt zijn, schijnt de zon nog steeds en brengen we ze met de auto naar de cruiseterminal. De familie zelf gaat met de bus en de SkyTrain. Het is druk bij de haven – er liggen drie cruiseschepen – maar alles loopt georganiseerd en gestructureerd. Ik help Juul nog even met het uitladen en heb een moment de neiging gewoon mee te lopen naar de check-in… heb het toch maar niet gedaan. Ik was namelijk mijn zonnebril vergeten.

Dus: familie Heyblom, behouden vaart en tot volgende week!

Binky vindt het allemaal best en we zijn inmiddels al dikke maatjes.

O ja, inmiddels is het heerlijk weer. De tuindeur staat open, de temperatuur is opgelopen naar 21 graden en de voorspelling voor de komende week is perfect: zon, rond de 22 graden. Niet dat benauwde weer, maar precies goed.

Het is nog niet de laatste blog van de vakantie, maar ik ga er niet elke dag meer eentje schrijven. Tenzij jullie natuurlijk willen weten op welke bladzijde we in ons boek zijn of welke route we met Binky hebben gelopen enzovoort. Woensdag doen we nog een walvistour, dus daar zullen jullie zeker weer van ons horen.

Dus… tot van de week!