Dag 6 Hubbard Glacier

Vandaag staat officieel een zeedag op het programma. Tenminste… we doen geen haven aan, maar varen naar de Hubbard Glacier. Ons cruiseschip verandert zo eigenlijk in een grote rondvaartboot.

De Hubbard Glacier is met zijn 122 kilometer lengte de langste gletsjer van Noord-Amerika die rechtstreeks in zee uitmondt. De ijswand bij de monding is maar liefst 10 kilometer breed. Terwijl veel gletsjers in de wereld zich terugtrekken, schuift de Hubbard al ruim een eeuw gestaag vooruit. Dat komt door de enorme hoeveelheden sneeuw die in de bergen vallen.

Maar eerst even terug naar vanochtend. Jawel, het is ons gelukt om "uit te slapen": in plaats van om 07.30 uur werden we pas om 07.45 uur wakker. Het gaat om het idee, toch?

We lopen één trap omhoog en ontbijten heerlijk: brood, croissants en kaas. Jus d'orange erbij – veel Nederlandser wordt het bijna niet. Oké, de Calvé pindakaas ontbreekt, maar ik spotte wel Peanut Butter. Morgen maar eens proberen.

Voor cappuccino en espresso moeten we ergens anders zijn, dus we lopen naar dek 5. We vinden een plekje bij het raam en genieten van onze koffie met uitzicht.

Hoewel de meeste cruiseschepen een soortgelijk systeem hebben voor de indeling van de verschillende venues, besluiten wij tóch een "van top tot bodem"-ronde te doen. We beginnen op dek 12 en eindigen op dek 3. De dekken met alleen hutten slaan we over – en dek 1 met de EHBO-post laten we ook maar zitten. Zo weten we nu écht waar alles zit. ............Toch?

Omdat we zo'n groot balkon hebben en we bijna de baai invaren, nestelen we ons daar. We halen tussendoor een virgin mojito en wat fruit. De zon breekt door en we zitten vol in het zonnetje, dus de trui kan weer uit.

In het water drijven al ijsschotsen. Op sommige liggen zeehonden te luieren en er dobbert een zeeotter op zijn rug. Walvissen laten zich nog niet zien.

Vanaf onze plek aan de achterkant van het schip zien we de gletsjer zelf nog niet (wel via de boegcamera op de tv), maar we hóren hem wel. Het klinkt als een flinke onweersbui, alleen dan zonder bliksem of regen.

De kapitein draait het schip netjes 360 graden, zodat iedereen de kans krijgt de gletsjer te zien. Daarna zet hij de boeg richting de baai en krijgen wij de komende anderhalf uur de Hubbard Glacier in volle glorie te zien terwijl we langzaam weer wegvaren.

Om 17.30 uur gaan we dineren. Het eten is weer verrukkelijk en de wijn smaakt prima. Maar we zijn nog niet klaar: in het theater is een show met goede zangers, een geweldige band, dans en acrobatiek. 45 minuten pure energie – echt top!

Terug in de hut sorteren we wat foto's en delen die via Airdrop, zodat iedereen materiaal heeft voor de reisblog, Polarsteps en de socials. Straks nog even naar de Skylounge, want daar is een ABBA-evenement. En geloof me: dan krijg ik Bertie niet meer in de hut gehouden.

Oh ja, over de mails… We hoorden dat er gisteren iets fout is gegaan waardoor sommige lezers wel vijf keer dezelfde melding kregen dat er een nieuw reisverhaal online stond. Wij kregen er zelf maar één, maar het kan zijn dat de Starlink-verbinding even haperde en dat het systeem daardoor dacht dat mails niet waren aangekomen. Onze excuses als je meerdere keren dezelfde mail kreeg. Laat het gerust weten als het nog eens gebeurt.

Morgen hebben we onze eerste "port of call": Juneau. Daar gaan we met een klein bootje op fotosafari, op zoek naar… walvissen!

Tot morgen!