Dag 5 Grindelwald

WOW, wat een dag. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Oké........ we beginnen zoals iedere morgen bij het ontbijt. Vandaag hebben we wel een wekker moeten zetten, omdat we al vroeg de trein naar Grindelwald wilden hebben. Een echt plan hebben we nog niet, wel dat we naar Grindelwald gaan, daar een bakkie koffie drinken en spontaan bedenken wat we gaan doen. Er zijn genoeg mogelijkheden.

Dus na het heerlijke ontbijt pakken we de rugzakken en gaan we op weg. De trein rijd, zoals normaal in Zwitserland, gewoon op tijd. Het is wel heel erg druk met heel veel toeristen.....oja was ik even vergeten wij zijn ook toeristen!

In Grindelwald dan ook eerst een koffietentje zoeken, die was ook snel gevonden. Toen kwamen de plannen op tafel, we kunnen de kabelbaan naar First nemen. Daar is een mooie skywalk langs een stijle rotswand gebouwd en heb je super mooi uitzicht op 4 hoge toppen, de Eiger, Wetterhorn, Fiescherwand en Faulhorn. Hmmm. kabelbanen zijn niet echt Berties favoriet bezigheid, maar we weten haar te overtuigen. Tenslotte heeft ze in Canada een paar jaar geleden ook de peak-to-peak gedaan en ten opzichten daarvan is deze kabelbaan een peulenschilletje.

Boven aangekomen (in de sneeuw) was het prachtig, nee schitterend, nee gewelig mooi, nee.........ik weet het niet, het was fantatisch. De kabelbaan naar boven duurde een kleine 25 minuten en bracht ons van 1035 meter naar een hoogte van 2167 meter. De boardwalk was ook echt heel erg gaaf en ondanks dat Bertie de kabelbaan met glans heeft overwonnen, was dit net een brug of een boardwalk te ver. Dus even lekker in het zonnetje zitten met Yess terwijk de rest van de clan de hoogte overwon. Dit resulteerde dan daarna een welverdiende bak koffie met gebak op het zonnige terras van Berggasthaus First.

We nemen de kabelbaan weer naar beneden, waarbij Sydney bij het midden-station uitstapt zodat hij de rest hardlopend naar beneden kan lopen en zo aan zijn km kan komen.

In Grinderwald picknicken we en nuttige we onze broodjes met Zalm en Schinken. Een aantal van de clan willen nog een potje mini-golf spelen, helaas mocht de hond niet mee op het golfterrein dus we splitsen de groep. De ene groep gaat golfen de andere gaat lekker op het terras zitten.

Na een zeer spannend golftoernooi met een nipte overwinning voor Miriam, nemen we de trein weer terug richting Wilderswil en onderweg pikken we Sydney weer op die bij een ander station was uitgekomen na een 17 km lange duurloop.

Snel zetten er 2 koks een super maaltijd op tafel en nu worden de voorbereidingen getroffen voor de halve finale van het Eurovision Songfestival.

Morgen wordt het een echte Rien dag, ja dat betekend Trein, Trein, Trein en nog meer Trein........wat dat precies inhoud gaan jullie dan morgen lezen.

Tot morgen.