Zonnig, niet al te warm, maar heerlijk weer.
Goedemorgen reisbloglezers,
Na gisterenavond vechtend tegen de slaap ons eerste reisblog te hebben geschreven – half slapend, half typend – zijn we daarna als een blok in slaap gevallen. Geen verrassing natuurlijk, na zo'n reisdag waarop we zo'n beetje 24 uur wakker zijn geweest. En toch... waren we vanmorgen op tijd wakker. Tijdzones en jetlags blijven toch gekke dingen.
Om 08.00 uur zaten we al aan het ontbijt. Typisch Amerikaans: pancakes, scrambled eggs, bacon en mierzoete sapjes. Laat ik het zo zeggen… daar moeten wij nog even aan wennen. Geef ons maar een bruine boterham met kaas en een kopje thee.
Na het ontbijt even de rugtassen anders ingedeeld. We gaan namelijk weer "normaal" reizen vandaag, zonder gezeur over vloeistoffen in zakjes en laptops uit je tas halen. Wat een verademing.
Dan volgt er een kort familieberaad: Wat gaan we doen vandaag? Zoals jullie inmiddels weten uit eerdere blogs – wij houden van een dierentuin. En laat Anchorage nu nét de Alaska Zoo hebben. Geen mega-park zoals Artis of Blijdorp, maar een compacte dierentuin met een missie: opvang en onderzoek. Precies waar ons hart sneller van gaat kloppen. Welzijn voorop.
Om 09.20 uur staan we – met een Uber – bij de ingang van de dierentuin. Nieuw gebouwd, schoon en vriendelijk personeel. En het mooiste: het is er rustig. Soms zo rustig dat we letterlijk alleen over de paden liepen. Heerlijk.
De dierentuin is netjes, de verblijven zijn natuurlijk ingericht en veel dieren zijn hier terechtgekomen omdat ze gewond, verweesd of ziek waren. Bij sommige verblijven hangen bordjes met het verzoek stil te zijn – deze dieren zijn nog aan het herstellen of niet gewend aan veel lawaai. Uiteraard houden wij ons daar netjes aan.
Geen grote collectie dieren, maar wel bijzondere. Veel lokale soorten, maar ook een paar "gasten" van verder weg, zoals een Amur-tijger die vanuit een andere dierentuin hierheen is verhuisd. We drinken een cappuccino (met extra schuim, ja hoor) en lopen nog even naar het ijsberenverblijf. Daar zijn ze net bezig met het enrichment programma – ze verstoppen brokjes in speelgoed, spuiten jam op stenen en leggen meloenen her en der neer.
De twee ijsberen kwamen niet veel later naar buiten en doken meteen op de meloenen af. Binnen no-time waren die verdwenen, gevolgd door een fanatiek likrondje langs de jam. De brokjes? Die lagen er nog. Kennelijk alleen goed voor als je écht trek hebt.
Om 13.15 uur nemen we weer een Uber, dit keer naar de lokale shopping mall. Niet om te shoppen, maar we hadden nog wat kleine spulletjes nodig . We eten een broodje (sommige een wrap) en wandelen daarna op ons gemakje terug naar het hotel – een kleine 1,5 km. Met de kilometers die we al in de zoo hebben gemaakt, kunnen we vandaag de stappenteller tevredenstellen.
Terug op de kamer is het even tijd om bij te komen. Beentjes omhoog, foto's terugkijken en nadenken over een eetplek vanavond. Terwijl ik dit schrijf zijn we er nog niet uit waar we gaan dineren – dat horen jullie dus later nog wel.
O ja, de Uber voor morgenochtend is al besteld. Die staat om 05.15 uur (ja, vijf uur-vijftien, mensen) klaar om ons naar het treinstation te brengen.
Tot morgen!